Classic vehicles, are valued after their aesthetic and historic significance, generating a demand. This demand, allows some vehicles to command extraordinarily high prices. Where is the limit, between high price and unobtainability?



   There is no concrete ceiling at auctions, since figures usually soar much higher than the estimated prices given by the auction houses representing them, which are quite close. However, this has harmed market prices, because anyone selling classic cars has tried to inflate prices, measured against those seen at auctions, neglecting the extreme difference in quality between their classic cars and the auction sold cars; there are always exceptions to that, of course.




   Many collectors, search for vehicles, they either owned, or admired in their youth, having childhood memories of them. This nostalgia driven market, may be misleading, or every vehicle demands, its own fare share of attention?



   There are several kinds of collectors; in my opinion, sticking to a plan (based on favorite designer, brand, a specific short time period, or any reasonable cause that ties their collection together) is the most effective strategy, the one that separates classic cars collectors from classic cars owners. That said, anyone can possess anything that appeals to them, or brings back childhood memories, or seems to be a good opportunity to invest their money in.








   Organized Car Clubs, run by enthusiasts, result in the preservation and maintenance, of historically significant vintage vehicles. Can state intervention be a burden, in the ownership and maintenance costs, for classic car owners?



   State plays a major part in classic cars’ preservation and maintenance. Besides the sheer joy of owning a classic vehicle, state measures such as reasonable taxation, fewer restraints on frequency of use, and mandatory proper maintenance, would not only encourage collectors enrich their collection but also help the economy rise, as the entire car industry would prosper. Unfortunately, Greece nowadays creates a rather hostile environment for any such activity.




   The younger enthusiast crowd, has its own opinion, of what vehicles should be preserved. Cars like the Ford Bronco are sough after and considered desirable. Can this point of view, overshadow vintage automobiles, redirecting interest in modern vehicles?



   Young audiences that actually love historic vehicles and classics in particular are unlikely to choose a more contemporary car. Driving a historic, 30+ years vehicle equipped with airbags, ABS and power steering feels totally different than struggling with the wheel of a 60+ years Barchetta, with no other protection besides your mental relaxation. Everything is about experience and thirst of knowledge; you cannot call yourself a classic’s owner if you don’t know the entire history of your car. There’s a lot to be said for historic 30 years old cars and their distinctions, historic, iconic, classic, plain old. It’s one thing to own a classic vehicle and another to be a collector.








   Your dedication, in the cinematography, photography of vintage automobiles and their history preservation. Lead to the creation of the "Historic Automotive Promotion". Can you please describe to the readers, what are the goals of the site?



   After many years of (may I say selfless) contributions in Wikipedia entries and free photographic coverage of events by LEKAM & PHILPA clubs, six years ago I introduced the Historic Automotive Promotion, where classic cars, even some so rare that can hardly be found in museums, can meet their friends and admirers. Popularity came one step at a time, hand in hand with a great deal of personal devotion to the project, both at photographing and at collecting and cross-checking data needed for each car’s history (a quite demanding task).

   Currently my rewards are three international photography awards and the fourth position globally among the best classic cars website (Google ranking) visited by more than 100,000 people all around the world. Writing about unique classic vehicles is the next step, at the moment focusing on my forthcoming second book “Little Tony's Bizzarrini 5300GT Strada”.

   Non-profit www.historicautopro.com will remain a free and open access to knowledge of classic cars’ history and shall be maintained by donators with similar sensibilities!

   Jazz, is an integral part of your musical influences, what artists and bands, contributed to your current style of music?


   I 've been introduced to jazz through the jazz fusion music of the 70s, 80s and 90s era with my first exposure to fusion being through Billy Cobham's "Spectrum". Being mostly a rock and metal music fan, the overall sound seemed familiar with the music content being completely new to my ears. This led me to find out artists like Marcus Miller and Hiram Bullock, ultimately leading me to Tribal Tech and the magic of Allan Holdsworth. This was a turning point for my musical endeavors, leading me to study straight-ahead jazz and bebop. I 've been deeply touched by the sheer volume and depth of John Coltrane's music, finding at times common ground with the improvisational thought process of Allan Holdsworth while at the same time I have been relentlessly listening to records of Charlie Parker, Miles Davis, Sonny Rollins, Dexter Gordon and Cannonball Aderley to name a few, for years. At a later stage, I was introduced to the music of Lennie Tristano, Warne Marsh and Lee Konitz and found the connection with the 90s-00s era of jazz stars like Mark Turner and Kurt Rosenwinkel. In the music that I hear and play, I am constantly cycling between acoustic and electric sounds with all of these influences emerging, depending on the band I play with and my mood. My current obsession these days is a NY-based guitarist called Tim Miller and I am an avid fan of Adam Rogers, Kurt Rosenwinkel and Chris Crocco, just to name a few.








   You have been awarded the “Best Guitar Performance” during Master-Jam, that was held in Ukraine, what was the experience, being among world renowned guitarists like?


   Master-Jam was an overwhelming experience; the whole concept was to make a series of live performances inspired by the various periods of jazz with ensembles comprised of random members of the festival. Each band was assembled at the night prior to the live performance and it was given 2 hours of rehearsal for preparing 3 songs each night. The whole process was really challenging and fun at the same time and it was a real honor for me to have been awarded. I also had the chance to play with jazz piano prodigy Joey Alexander who at that time was about 9 years old but his playing was absolutely amazing! Fortunately, I had the privilege to have been called once more in Odessa on 2016 as an honored guest, performing at the International Jazz Day festival in front of more than one thousand people at one of the biggest theaters in Odessa along with Odessa's jazz piano virtuoso Alexey Petukhov.




   Your studies, consist of CPU-GPU Cluster Architectures, allowing parallel processing - enabling faster execution of highly compute intensive tasks. What are the implications on your study, living in a highly technologically illiterate society?


   Well, not much to be honest! Other than most people not understanding what this thing is all about and getting questions like "Oh, since you know your way with computers, will you fix my Internet Explorer crashing?", I have not experienced any significant impact whatsoever related to societal reasons. I have the privilege to be the technical lead (something like a CTO) of MGroup (mgroup.ntua.gr), a very talented team situated in the Institute of Static Analysis and Seismic Research at the school of Civil Engineering in the National Technical University of Athens which is internationally present with cutting edge research activity. One of the issues that we face, being a research group in Greece, is lack of human resources as many promising students leave Greece in order to seek a better work and/or academic future abroad. This seems to be mostly a financial issue which is a direct consequence of the ongoing crisis which affects many countries. 







   Can an alternative use, of a biologically inspired Artificial Neural Network, that learns from its computing experience, be the solution for the ever increasing computational complexity and diversity of information, of future task-solving?


   Machine learning in general is a very hot topic nowadays with deep learning being in the forefront for the solution of very complex and diverse problems. As we speak, artificial neural networks are being used in the most popular sites and social networks in order to provide a custom-tailored experience to the end user and behavioral data to companies and people that need communicate with their audience. Self-learning algorithms are currently being investigated with AlphaGo being one of the most successful ones. The future is very intriguing and it is most certain that the automations that will occur from the mass application of these technologies will greatly affect our living experience.




   You have been among many musical groups including Burning Sticks, Curf, Ο3 and Mica Eio. Where can someone find you these days, and what are your future musical endeavors?


   Musically I am into jazz and its subgenres, more than ever with all of the bands mentioned being more or less a part of the past, maybe with the exception of Mica Eio and O3. Nowadays, I mainly work with the electric jazz band called Triplicity (www.triplicityband.com) with Panagiotis Bourazanis on bass and Panos Vassilopoulos on drums. Things with Triplicity are really interesting as we explore things both from a musical and sonic standpoint while at the same time, having the chance to collaborate with internationally upcoming or renowned jazz artists like Chad Lefkowitz-Brown and Pete Lockett. For the following months, Triplicity will be arranging and recording new original material which will be both audio and video recorded, with plans to present it both here and abroad. Other than that, I also play at Michael Evdemon's trio with the famous Nick Kapilidis on the drums and I also have the privilege to be part of the jazz pianist Aris Papadopoulos quartet. It is most certain that I will also resume working with my trio in the near future as well, playing along with Michael Evdemon and George Kostelettos.

   Μπορεί ένα όχημα παραγωγής, να είναι μια άσκηση στην εκκεντρική μηχανολογία ή η τελική απόφαση του αγοραστή, διαμορφώνεται από την παραδοσιακή μορφή του προϊόντος;


   Η δύναμη της παραδοσιακής μορφής του προϊόντος είναι τεράστια και αυτό έχει φανεί πολλές φορές και στο παρελθόν, παράδειγμα το espace της Renault το μακράν ανώτερο όχημα μεγάλης παραγωγής της εποχής του πούλησε ελάχιστα σε αντίθεση με το συντηρητικό Fiat 124 του 70’ που κυκλοφόρησε με διάφορα ονόματα στις μεγαλύτερες αγορές του πλανήτη για πολλά χρόνια πουλώντας εκατομμύρια τεμάχια. Ως εκ τούτου στο χώρο του σχεδιασμού των αυτοκινήτων μαζικής παραγωγής η εκκεντρική μηχανολογία δεν είναι το ζητούμενο (η εκκεντροφόροι επικεφαλής με 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο καθιερώθηκαν πρώτα στις μοτοσυκλέτες και μετά από πολλά χρονιά στα αυτοκίνητα).



   Ίσως η ερετική σκέψη, να είναι το επόμενο βήμα στον σχεδιασμό αυτοκινήτων. Έχει η αρχιτεκτονική του αυτοκινήτου, φτάσει στο εξελικτικό της συμπέρασμα;


   Η αρχιτεκτονική του αυτοκινήτου είναι πολύ κοντά στο ‘εξελικτικό της συμπέρασμα’. Απόδειξη είναι ένα Hyundai Atos, είναι μικρό, χωράει 4 άτομα + αποσκευές οδηγείται ευχάριστα αποτελείται από πολλές χιλιάδες απίθανα εξαρτήματα και το κόστος κατασκευής του υποθέτω ότι δεν πρέπει να ξεπερνά τα 4€ ανά κιλό. Αυτό για εμένα είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα! Είναι το αποτέλεσμα της τεράστιας επένδυσης σε χρήμα και φαιά ουσία στον χώρο του αυτοκινήτου τα τελευταία 100 χρόνια. Παρόλα αυτά η αρχιτεκτονική του αυτοκινήτου έχει ακόμα αρκετό περιθώριο βελτίωσης μέσω της ηλεκτροκίνησης. Η ερετική σκέψη πάντα υπήρχε και θα υπάρχει αλλά στον χώρο του αυτοκινήτου η συμμετοχή της φθίνει όσο η παραγωγή γίνεται μαζικότερη. Έτσι η ερετική σκέψη εκφράζεται μόνο μέσω πειραματικών κατασκευών (concept cars) και επίσης εκφράζεται μέσα στον χώρο των μικρών παραγωγών ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή ανάπτυξη.



   Η άνεση κύλισης, ο χειρισμός των οχημάτων και η ασφάλεια των οδηγών έχουν βελτιωθεί σημαντικά, τη στιγμή που δεν έχει παρατηρηθεί ένα πραγματικό και ουσιαστικό άλμα
στην τεχνολογία αναρτήσεων τα τελευταία 20 χρόνια, υπάρχει κάποια σκοπιμότητα ή φόβος από την πλευρά των εταιριών, σε σχέση με την αντίδραση του αγοραστικού κοινού,
στην χρήση νέων τεχνολογιών;


   Στον χώρο της μαζικής παραγωγής αυτοκινήτων δεν μπορεί να γίνει άλμα λόγω του μεγέθους της δραστηριότητας αυτής (ο ψύλλος κάνει τεράστια άλματα ο ελέφαντας όχι). Η αυτοκινητοβιομηχανία οδεύει αργά αλλά σταθερά προς το εμπορικά τελειότερο.



    Όταν τα παραδοσιακά συστήματα απόσβεσης ρυθμιστούν σωστά, μπορούν με κάποια σχετική απόδοση, να απορροφήσουν τους κραδασμούς και τις ανωμαλίες του δρόμου. Ακόμα και τα πιο τεχνολογικά προηγμένα συστήματα αναρτήσεων, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις ίδιες έννοιες απόσβεσης, έχει φτάσει η στιγμή όπου οι εταιρίες θα έπρεπε να επενδύσουν σε νέες, τελείως αδοκίμαστες τεχνολογίες;


   Δεν ξέρω αν μπορεί να βρεθεί τίποτα ‘καλύτερο’ από τον συνδυασμό McFerson εμπρός και 2 υστερούντων βραχιόνων πίσω ενωμένων με αντιστρεπτική δοκό. Η λύση αυτή δεν καταλαμβάνει χώρο, είναι αξιόπιστη και πολύ φτηνή. Οι νέες τεχνολογίες (ηλεκτρονικά) στο θέμα της ανάρτησης είναι πολύ περιορισμένες λόγο της φύσης του θέματος.

   Είναι αξιοσημείωτη η προσπάθεια του Bose πολλά χρόνια τώρα για ενεργή ανάρτηση. Κάτι που θα βελτίωνε πάρα πολύ την ανάρτηση των αυτοκινήτων και θα μπορούσε σχετικά εύκολα να χρησιμοποιηθεί σε οχήματα μαζικής παραγωγής είναι αυτή που προωθεί πολλά χρόνια τώρα η Kinetic (διαγώνιο αντιστρεπτική υδροπνευματική διασύνδεση των αναρτήσεων) πατέντα που κατατέθηκε το 1914 αν θυμάμαι καλά (πέρασαν από τότε πάνω από 100 χρόνια.

   Μια άλλη πολλή σοβαρή εφαρμογή είναι της Creuat (Ισπανία) η οποία έχει αναπτύξει ένα σύστημα πλήρους διασύνδεσης των τροχών υδροπνευματικά, λύση πολύ ολοκληρωμένη αλλά πιο περίπλοκη από αυτήν της Kinetic. Πλήρης διασύνδεση των αναρτήσεων των τροχών αρχίζει να εμφανίζεται σε πατέντες την εποχή του μεσοπολέμου. Στα P1 – P2 – P3 – P4 έχω αναπτύξει μηχανικές διατάξεις πλήρους διασύνδεσης των τροχών με απίστευτα αποτελέσματα, γνωρίζοντας βέβαια ότι αντίστοιχες οι παρόμοιας απόδοσης διατάξεις είναι αδύνατον να χρησιμοποιηθούν σε οχήματα μαζικής παραγωγής.



   Το μέλλων του αυτοκινήτου βρίσκεται στην αυτόνομη οδήγηση, τα ηλεκτρονικά συστήματα θα βελτιώσουν την ασφάλεια, ή οι μελλοντικοί οδηγοί θα επαναπαυθούν και θα
κινδυνέψουν, λόγο της άγνοιας τους, για τις νέες τεχνολογίες που αναπτύσσονται;


   Τα οχήματα μαζικής παραγωγής στο μέλλον όπως πολύ σοφά διατύπωσε ο φίλος μου Μιχάλης Ζότος (πολύ γνωστός μηχανικός του WRC) θα παράγονται από εταιρίες όπως η apple, η Samsung και η Sony.

   Στην ιστορία του τεχνολογικού πολιτισμού για την αξιολόγηση των πολιτισμών τα κριτήρια είναι πολλά και σύνθετα. Ένα που συνήθως δεν αναφέρεται και το οποίο ίσως είναι το πιο αντιπροσωπευτικό είναι αυτό της ακρίβειας των κατασκευών.

   Ο Αιγυπτιακός πολιτισμός έχει να επιδείξει πάν πολλά παραδείγματα κατασκευών πολύ υψηλής ακρίβειας. Ο Ελληνικός πολιτισμός μετά από πολλές εκατοντάδες χρόνια παρουσίασε κατασκευές αδιανόητης ακρίβειας. Σήμερα το θέμα απλά έχει ξεφύγει από κάθε ανθρώπινη αντίληψη. Η ακρίβεια κατασκευής των μικροεπεξεργαστών έχει φτάσει σε μοριακό επίπεδο, αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό θα έπρεπε αμέσως:        
   
  Α) Να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για το επίπεδο της τεχνολογίας μας
  Β) Να εστιάσουμε περισσότερο στην εξέλιξη των ανθρωπίνως σχέσεων οι οποίες από τα χρόνια των αρχαίων Αιγυπτίων μέχρι σήμερα έχουν ελάχιστα εξελιχθεί