Η μορφολογία του έργου σου, αποτυπώνετε στο χαρτί, μέσω παιδικής ονειρικής
φαντασίας με Pal χρώματα και την αθωότητα των ονείρων μας, ποιες ήταν οι
εικόνες και τα βιώματα, οπού επηρέασαν τον τρόπο δημιουργίας σου;

    Υπήρχε μια θεία στης οποίας τη βιβλιοθήκη βρισκόταν ένα χοντρό βιβλίο που λεγόταν η
ελληνική ζωγραφική του 20ου αιώνα ή κάπως έτσι, αυτό το χάζευα με τις ώρες και
προσπαθούσα να καταλάβω τις φιγούρες του Εγγονόπουλου με τα παράξενα ρούχα και
χωρίς πρόσωπο.

 
   Είχα απόλυτα μαγευτεί επίσης από μια εικόνα σε ένα άλλο βιβλίο με πίνακες ζωγραφικής
που έδειχνε ένα πλάσμα με ανθρώπινα πόδια και χέρια και αντί για σώμα ένα ανοιχτό
κλουβί με πουλιά.

   Αργότερα έμαθα πως λέγεται ο θεραπευτής και είναι έργο του Μαγκρίτ
Υπήρχε επίσης ένα άλμπουμ με τα σκίτσα του παππού μου Σταμάτη Πολενάκη από την
περίοδο της κατοχής που κορόιδευαν τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι και ένα μυστήριο για
μένα, γιατί ήταν στα αγγλικά, κοντόχοντρο τεύχος με σκίτσα από το αμερικανικό περιοδικό
Μad.

 
   Αυτά φτιάξανε μια υπέροχη δημιουργική σαλάτα μέσα στο μυαλό μου συν το γεγονός πως
νόμιζα ότι τα αλλά παιδάκια με πλησίαζαν επειδή ήθελαν να γίνουμε φίλοι, μέχρι που
βρισκόμουν μέσα σε έναν κύκλο παιδιών που γέλαγαν μαζί μου και μόνο τότε καταλάβαινα
ότι με κορόιδευαν.

   Η τελευταία δεκαετία, έχει επηρεάσει αρνητικά τον χώρο της τέχνης, η εξαθλίωση
και η οικονομική ανέχεια κατέστρεψαν τα όνειρα των νέων καλλιτεχνών. Μέσα σε
αυτό το χάος, πως εξέφρασες την ατομική σου ανάγκη για δημιουργία;

   Η τελευταία δεκαετία ήταν παρά πολύ δύσκολη ίσως όμως εξαιτίας αυτού ήταν και μια
αποκάλυψη, κάπως σαν να μην υπήρχε τίποτα άλλο πια να χάσω, οπότε άρχισα να
δημιουργώ χωρίς να με νοιάζει αν θα με κοροϊδέψουν ή απορρίψουν.

   Ο εγκλεισμός μας απόδειξε πως η τέχνη, είναι μια απαραίτητη μορφή φυγής μπροστά
στη καθημερινή φθορά. Ήταν η τέχνη αρωγός στην ψυχική σου υγεία κατά την
περίοδο της πανδημίας;

  Η τέχνη είναι η κλωστή που κρατάει συνδεδεμένα τα κομμάτια μου οπότε ναι, ακόμη
περισσότερο στην πανδημία.

   Εντάσσεσαι στο φάσμα του αυτισμού, δημιουργώντας δυσκολίες στην καθημερινότητα σου και επηρεάζοντας την συμπεριφορά των υπολοίπων απέναντι σου, πως μπόρεσες μέσω του συνόλου των εμπειριών σου, να διοχετεύσεις αυτές τις δυσκολίες στην τέχνη σου, εκφράζοντας έτσι τη μοναδικότητα σου;

   Κάθε μέρα ξυπνάω σ’ έναν κοσμο γεμάτο κανόνες τους οποίους δεν καταλαβαίνω, έναν
κοσμο που όλα είναι για μένα πολύ έντονα , γρήγορα και χαοτικά, που δεν είναι
φτιαγμένος για μένα και δεν ενδιαφέρεται στο ελάχιστο να με συμπεριλάβει.
Φτιάχνω εικόνες προσπαθώντας να μεταφράσω αυτό τον κοσμο σε κάτι που να μπορώ να
καταλάβω, προσπαθώντας να συνδεθώ με άλλους ανθρώπους και να φτιάξω έναν τόπο
που να χωράω

   Το κράτος απαξιεί για την τέχνη, με αποτέλεσμα η παιδεία της χώρας να μην περιλαμβάνει την τέχνη στο λεξιλόγιο της. Ως μητέρα, ποιοι πιστεύεις είναι αποτελεσματικοί και υγιείς τρόποι διαπαιδαγώγησης των παιδιών από νεαρή ηλικία μέσω της τέχνης;

Να τα ελευθερώσουμε από τις ηλίθιες προσδοκίες μας και να τους δώσουμε υλικά και
εργαλεία για να εξερευνήσουν την μεγάλη περιπέτεια της τέχνης και της ζωής του.