Το σύνολο του έργου σας κινείτε σε ένα χορό χρωμάτων, ποιος ήταν ο ρόλος των χρωματικών συνθέσεων και η σημασία των βιωματικών εμπειριώ...

ΟΛΓΑ ΒΕΡΥΚΑΚΗ

 


   Το σύνολο του έργου σας κινείτε σε ένα χορό χρωμάτων, ποιος ήταν ο ρόλος των χρωματικών συνθέσεων και η σημασία των βιωματικών εμπειριών της παιδικής και προεφηβικής ηλικίας, όπου πρόσθεσαν χρώμα στο έργο σας;


   Το χρώμα,είναι κυρίαρχο στη δουλειά μου,εκφράζομαι μέσα από αυτό,συνομιλώ με το θεατή του έργου μου μέσα από τις χρωματικές συνθέσεις,που αντιστοιχούν σε συναισθήματα,οποιαδήποτε και να είναι αυτά.

   Ο τόπος που μεγάλωσα στην Κισσάμο Χανίων,με προίκισε με τη χρωματική παλέτα,»σπούδασα»το χρώμα παρατηρώντας τη φύση,τις εναλλαγές της ανάλογα με την κάθε εποχή,τα«μπλέ»της αγαπημένης μου θάλασσας,που τα έβλεπα καθημερινά,από το καλοκαίρι ως το χειμώνα να αλλάζουν από τα ανοιχτά στα σκούρα και αντίθετα,τα άπειρα πράσινα,από το»χακί»της ελιάς,στο σκούρο πράσινο του κυπαρισσιού,τα ανοιχτοπράσινα στα χωράφια με τις παπαρούνες,τα κίτρινα,μώβ, πορτοκαλί,στα λουλούδια και στον ουρανό το ηλιοβασίλεμα,αλλά και το κατακόκκινο απο το αίμα του θυσιασμένου ζώου το Πάσχα, ότι υπήρχε  γύρω μου,το παρατηρούσα έντονα,πολύ πλούσιο το περιβάλλον σε χρώμα και τα συναισθήματα τόσο δυνατά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του τόπου αυτού!

   Σήμερα αισθάνομαι πολύ ευγνώμων που καταφέρνω αυτό το σύμπαν που με καθόρισε να το μεταφέρω στα τελάρα μου και να το κάνω εικόνα!



 

 

 

    Η χρήση σχημάτων, γνώριμων αλλά ξεχασμένων κατά την ενηλικίωση μας· θυμίζουν τη χαμένη αθωότητα των παιδικών μας αναμνήσεων, από τις οποίες το έργο σας απαρτίζετε. Ποιος είναι ο συμβολισμός αυτών και ποια η αντίδραση η οποία θέλετε να αντλήσετε από το κοινό σας;


   Κάθε καλλιτέχνης, στη δημιουργική του πορεία,επιλέγει τα στοιχεία εκείνα που τον βοηθούν να εκφράσει τον κόσμο του.Όταν ήμουν φοιτήτρια στην ΑΣΚΤ Αθήνας ξεκίνησα τις  σπουδές μου με το σχέδιο και το χρώμα και έψαχνα πως θα δουλεύω με τέτοιο τρόπο,που,να μου δίνει χαρά, ως δημιουργό και να επικοινωνήσω πιο αληθινά τις σκέψεις μου!

   Τα σύμβολά μου ,προήλθαν,από απλές ανθρώπινες ανάγκες και όχι μόνο,όπως το «σπίτι»δεν υπάρχει έμψυχο ον,που να μη φέρει ένα σπίτι,που να μην αναζητά το σπίτι του,έτσι,άρχισαν να με γοητεύουν τα σπίτια, οι πόλεις,με τα σπίτια τους,να θέλω να τα μετακινήσω στο ζωγραφικό μου χώρο,να τα κάνω να μοιάζουν με ανθρώπους,να συνθέτω ιστορίες εξαρχής  αλλά που να  εμπεριέχουν όλους αυτούς τους αιώνες και να ξαναζούν στο σήμερα.

   Τα «καρουσέλ», το παιγνίδι, η αέναη κίνηση της ζωής, η παιδικότητα, σε άλλους να υπάρχει πάντα,σε άλλους να κρύβεται και χρειάζεται το «ξύλινο αλογάκι» για να εμφανιστεί στιγμιαία», οι ανεμόσκαλες»η σύνδεση μεταξύ του γήινου και του θείου,ένας τρόπος να σκαρφαλώνουμε ψηλά εκεί που εναποθέτουμαι τα όνειρα τις επιθυμίες μας! Δυσκολευόμαστε πολύ να ονειρευτούμε να επιθυμούμε και να αγαπάμε σήμερα!


 


 

 

 

   Η επαγγελματική ενασχόληση με την τέχνη, είναι ένας δύσκολος και κουραστικός δρόμος, ιδιαίτερα με τα δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας. Ποιες θα ήταν οι συμβουλές που θα δίνατε σε κάποιον νέο καλλιτέχνη ο οποίος θέλει να αφοσιωθεί σε αυτόν τον ανταγωνιστικό τομέα;



   Η ενασχόληση με την τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή θέλει σκληρή δουλειά,πίστη,δύναμη,και πραγματικά όλα αυτά σε τίποτα δεν έχουν αλλάξει αιώνες τώρα.Η σχέση του έργου με το δημιουργό θέλει τρομερή αφοσίωση και επιμονή,αν το εγκαταλείψεις σε εγκαταλείπει,ξεχνάς και σε ξεχνάει,είναι μια διαδικασία,μεταξύ του μυαλού της ψυχής και της έργου  που δουλεύουμε,αυτός ένας δρόμος δύσκολος που κάθε φορά απαιτεί να τον περπατήσεις και άλλο και άλλο,μπορεί να σου δώσει τεράστια χαρά αλλά με κόπο!

   Σήμερα υπάρχει τέτοια πληθώρα πληροφοριών και  μέσων που θα νόμιζε κανείς πως όλα μπορούν να γίνουν ταχύτατα,έχω εδώ το παράδειγμα μιας μαθήτριας μου ταλαντούχας,που σχεδίαζε σε ταμπλέτα,δε θα ξεχάσω ποτέ την έκφρασή της, όταν μου είπε:κυρία αυτό θέλει πάρα πολλές ώρες για να βγεί!

   Εδώ λοιπόν ξεχωρίζει ο αληθινός επίμονος καλλιτέχνης στο ότι δε θα δειλιάσει,δε θα βαρεθεί,αλλά θα συνεχίσει, μέχρι,να νιώσει τη χαρά εκείνη της δημιουργίας!Αυτό το αντιλαμβάνονται οι θεατές του έργου τέχνης και αγαπούν και στέργουν το έργο και θαυμάζουν τον καλλιτέχνη!Επιμονή και πίστη λοιπόν.γιατί το πιστεύω πως όσο δύσκολο και να είναι πάντα από εμάς εξαρτάται η επιτυχία και η αποδοχή του έργου μας!

 

 

 

 

   Γεννηθήκατε στην Κρήτη και συγκεκριμένα στα Χανιά, πως επηρέασε το εικαστικό τοπίο της Κρήτης, τον τρόπο δημιουργίας και παρουσίασης της δουλειάς σας;


   Στην Κρήτη υπάρχει παράδοση αιώνων στην τέχνη,από τους Μινωϊτες στους ανεπάναληπτους καλλιτέχνες,όπως, ο Θεοφάνης ο Κρής,ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος και πόσους ακόμα,αιώνες τώρα,ασταμάτητα να  χαρακτηρίζουν με το έργο τους την τέχνη στη χώρα μας και παγκόσμια!Η τέχνη και οι καλλιτέχνες έχουν αποδοχή και αγάπη στην Κρήτη,υπάρχει παράδοση,φιλοτεχνία,για αυτό,και τα μουσεία και οι πινακοθήκες και οι ιδιωτικές γκαλερί και οι πολλοί φιλότεχνοι και οι συλλέκτες που διατηρούν ανθηρό το καλλιτεχνικό τοπίο,με τις πλούσιες συλλογές τους,να εκφράζουν την αισθητική του τόπου και να δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για να δημιουργεί ένας καλλιτέχνης.

   Εγώ εγκαταλείποντας την Αθήνα και επιστρέφοντας στην επαρχία,ρίσκαρα πάρα πολύ,ως προς την καλλιτεχνική μου πορεία, όμως,πάρα πολύ γρήγορα,αρχικά,επειδή ασχολιόμουν και με το θέατρο σαν σκηνογράφος-ενδυματολόγος βρέθηκα σε μια θεατρική εταιρία της οποίας η δουλειά είναι καθαρά σε επίπεδο ποιοτικού θεάτρου  και αργότερα άρχισα συνεργασία με μία γκαλερί που επίσης δουλεύει σαν γκαλερι του κέντρου. Στα Χάνια υπάρχει η Δημοτική πινακοθήκη μέσω της οποίας οι φιλότεχνοι γνώρισαν και γνωρίζουν το γίγνεσθαι της Ελληνικής τέχνης παλιότερης και σύγχρονης,μέσω των περιοδικών εκθέσεων που οργανώνει.Κάθε νομός στη Κρήτη, έχει το εικαστικό του στίγμα, μέσω των μουσείων και των πινακοθηκών.


 

 

 


 

 

   Τα έργα σας έχουν εκτεθεί σε γκαλερί ανά τον κόσμο, βρίσκονται σε προσωπικές συλλογές και μουσεία τέχνης, αποδεικνύοντας πως η ελληνική τέχνη δεν υστερεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Ως Ελληνίδα καλλιτέχνης ποια προβλήματα συναντήσατε στην πορεία σας για την αποδοχή των έργων σας;


   Η Ελληνική τέχνη έχει μεγάλη αποδοχή στο εξωτερικό είτε λόγω της ποιότητας
της είτε η αγάπη των Ευρωπαίων φιλότεχνων για την ιστορία μας το έχω εισπράξει και το εισπράττω υπάρχει μια διαφορετική οπτική στην τέχνη μας όμως, συνεχίζουμε να πάσχουμε από τη σωστή προώθηση!

   Δεν έχουμε μπει στον τρόπο που προωθείται η τέχνη στο εξωτερικό,πολλοί,πιστεύουν πως, έχει να κάνει με το διαφορετικό εννοιολογικό επίπεδο της τέχνης στην Ευρώπη όμως,όταν κανείς περιηγείται  σε μουσεία και γκαλερί στο εξωτερικό τα βλέπει όλα τα είδη τεχνης  ο φιλότεχνος και τη ζωγραφική και το βίντεο και το τοπίο και το γυμνό,όλα,δεν απορρίπτουν κάτι αξιόλογο και καλής ποιότητας. Είναι θέμα προβολής και έλλειψης δομών προώθησης της ελληνικής τέχνης στο εξωτερικό.
   







You may also like