Οι σπουδές σας απαρτίζονται από πολλούς τομείς, από την ζωγραφική, μουσική και σύνθεση έως την δημοσιογραφία, πως κρατάτε μια ισχυρή συνοχή και με ποιον τρόπο διοχετεύετε τη γνώση που αποκτήσατε στο έργο σας;
Θεωρώ ότι είμαι ένα «μάτσο» από παραδοξότητες και αυτό-αναιρέσεις. Η μουσική, η ζωγραφική, η συγγραφή βράζουν για εμένα με το ίδιο πάθος στο ίδιο «καζάνι».
Όμως κάποια στιγμή έπρεπε να δώσω ένα στίγμα. Μια «κοινωνική ταμπέλα». Το ποιος επιτέλους είναι ο Κόκκινος.Έτσι δούλεψα περισσότερο την εικόνα μου σαν ζωγράφος.
Ας μην ξεχνάμε ότι μεγάλωσα μέσα στα ατελιέ του παππού μου γλύπτη Μιχαήλ Γ. Κόκκινου. Οι πρώτες εικόνες που έχω σαν παιδί από την βαθιά προσχολική μου ηλικία είναι ο πηλός, η πλαστελίνη, τα εργαλεία της γλυπτικής, τα μοντέλα.
Σε ηλικία πέντε ετών ξεκίνησα τα πρώτα μου δειλά μαθήματα στο πιάνο.
Το πρώτο μου συνειδητοποιημένο λάδι το ζωγράφισα όταν ήμουν μόλις 11 χρονών, ενώ το πρώτο μου ποίημα «Κι όταν» το οποίο κλείνει και την πρόσφατη ποιητική μου συλλογή «Εννέα Στάλες» το έγραψα 14 ετών. Νομίζω δεν θα μπορούσα να έχω υπάρξει κάτι άλλο στην ζωή μου, παρά μονάχα καλλιτέχνης.
Το επίπεδο των νέων καλλιτεχνών ολοένα και μειώνεται, πολλοί προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή μέσω χυδαιότητας στα έργα τους, η δημιουργούν απλοϊκά έργα ψευδούς μινιμαλισμού για να παράγουν όσα περισσότερα μπορούν στο λιγότερο δυνατό χρόνο. Πιστεύετε πως μπορεί να υπάρξει κάποια βελτίωση στην αντιμετώπιση της τέχνης στην Ελλάδα αν υπάρχει μια σωστή καλλιτεχνική παιδεία σε πρωτοβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Έχει πράγματι πολύ ενδιαφέρον η ερώτηση σας.
Αγγίζετε ένα ιδιαίτερα λεπτό όριο. Αυτό μεταξύ της χυδαιότητας, του δήθεν, την έλλειψη καλλιτεχνικής παιδείας και το πάθος για γνησία δημιουργία.
Θα έλεγα ότι, ένας αυθεντικός ζωγράφος, θα πρέπει πρώτα να βουτήξει το πινέλο του στο κόκκινο μελάνι της ψυχής του καλπάζοντας πάνω στην αστραπή και μετά στον ουδέτερο άσπρο καμβά. Φοβούμαι ότι ειδικά στις ημέρες μας τα ψήγματα καλλιτεχνικής παιδείας είναι ελάχιστα.
Δύο από τους ανθρώπους όπου άσκησαν τις μεγαλύτερες επιρροές κατά την καλλιτεχνική σας ενηλικίωση, ήταν ο παππούς σας γλύπτης Μιχαήλ Γ. Κόκκινος και η θεία σας γλύπτρια και ζωγράφος Ειρήνη Κοκκίνου-Goodman. Σε ποια σημεία των έργων σας μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει τα σημάδια τους;
Ναι πράγματι. Πρώτος μου δάσκαλος υπήρξε ο πάππους μου γλύπτης Μιχαήλ Γ. Κόκκινος του οποίου το έργο έχει λάβει τις υψηλότερες διεθνώς διακρίσεις, αλλά και η θεία μου γλύπτρια και ζωγράφος Ειρήνη Κοκκίνου. Γνώριζαν καλά ότι χωρίς την αρετή και την εναρμόνισή μας με την φύση, η ζωή είναι μάταιη. Μου έμαθαν ότι, οτιδήποτε ζει με την αρετή και την τέχνη,
ο θάνατος δεν μπορεί να χωρίσει.
Με «εξόπλισαν» λοιπόν θα έλεγα, μου χάρισαν την ασπίδα προκειμένου να αντιμετωπίζω την ματαιοδοξία, την κακεντρέχεια και την ασχήμια. Και μέσα από τα παραπάνω επηρέασαν και το εν γένει έργο μου.
Το σύνολο του έργου σας, χαρακτηρίζεται από έντονο ρομαντισμό και την ποιητική σχεδόν ερωτική απεικόνιση της γυναίκας. Τι είναι η γυναίκα για εσάς, με ποιον τρόπο παρουσιάζετε τη θηλυκότητα;
Η γυναίκα και ο έρωτας για εμένα είναι η κύρια, ίσως και η μοναδική πηγή έμπνευσης μου. Και τοπίο να ζωγραφίσω θα κρύβεται η μορφή της μυστικής αγαπημένης που εκείνη γνωρίζει καλά ποια είναι. Είναι η άσπρη νιφάδα του χιονιού, που θα καεί στην κόκκινη κόλαση. Θα έλεγα ότι είμαι ένας αδιόρθωτα ρομαντικός εξπρεσιονιστής.
Ποια είναι τα βήματα δημιουργίας, έκθεσης και παρουσίασης ενός έργου, πως μπορεί ένας καλλιτέχνης να βεβαιωθεί ότι το έργο του θα εκτεθεί σε μια γκαλερί και θα κινήσει το ενδιαφέρον του κοινού;
Εδώ τα πράγματα δεν είναι και πολύ εύκολα. Δεν μπορεί δυστυχώς να βεβαιωθεί, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Παλαιότερα το να εκθέσει ένας ζωγράφος ήταν πιο εύκολο. Τώρα η γκαλερί θα του ζητήσει ένα minimum guarantee της τάξεως των 1.000-2.000 ευρώ ανάλογα με το πόσο γνωστή είναι συν ένα ποσοστό επί των πωλήσεων. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια η γκαλερί έπαιρνε μόνο ένα 35% με 40% επί των πωλήσεων των έργων. Ειδικά για τους νέους ζωγράφους η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Κι αυτό διότι δουλεύουν με συγκεκριμένους καλλιτέχνες που είναι και μόνιμοι συνεργάτες τους.Επί της ουσίας, σχεδόν ο μόνος τρόπος είναι η προβολή των έργων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που όμως αυτό δεν εγγυάται και καμία πώληση.
